Έφτασα και δε σε είδα πέρασες σαν αστραπή,
μισή βροχή σε καταιγίδα κρατώ στα σύννεφα κι εσύ σιωπή.
Περίμενα σαν να ποθούσα αγγέλους κι έκπτωτα θεριά,
μια επιταγή να εξαργυρώσω της μυρωδιάς σου αγορά.

Δε σε ερωτεύτηκε κανείς ήθελες να το πιστέψω
και ιστορίες έπλασες μου ζήτησες να σε κοροϊδέψω.
Δε σε ερωτεύτηκα κι εγώ ψέμα, μεγάλο ψέμα,
πως σ’ αγαπάω είναι καημός και μου πληγιάζει το αίμα.
Και μου πληγιάζει το αίμα.

Έφτασα ξανά σαν πρώτα στην πόρτα σου για μια ευχή
να ντύνεσαι να σε προσέχεις χειμώνας θα `ρθει, δε θα `μαι εκεί.
Περίμενα όσο μπορούσα φοβόμουν πώς να σ’ αρνηθώ,
τι ζήσαμε για να ξεχάσω σε λάθος σύννεφα εγώ πατώ.

Δε σε ερωτεύτηκε κανείς ήθελες να το πιστέψω
και ιστορίες έπλασες μου ζήτησες να σε κοροϊδέψω.
Δε σε ερωτεύτηκα κι εγώ ψέμα, μεγάλο ψέμα,
πως σ’ αγαπάω είναι καημός και μου πληγιάζει το αίμα.
Και μου πληγιάζει το αίμα.