Θέλω με κάποιον να τα πιω να μη με ξέρει
μ’ έναν ξένο, έναν περαστικό.
Να μη ρωτήσει ούτε καν ποιος είμαι εγώ
και πως με λένε και ποιοι μου φταίνε.
Και μες στη νύχτα πως κατέληξα εδώ
τις ερωτήσεις να τις κάνω μόνο εγώ.

Οι πιο δικοί μας άνθρωποι
πως γίνονται απάνθρωποι,
τα πιο δικά μας πρόσωπα
τα πιο ψυχρά κι απρόσωπα.

Γιατί δεν τους αντέχουμε
όσους κοντά μας έχουμε
και ψάχνουμε τα απέναντι
κι ας μας χρεώνουν έναντι.

Θέλω σε κάποιον να τα πω να μη τον ξέρω
μόνο λίγο να τον συμπαθώ.
Να `χει δυο μάτια καθαρά κι ένα σταυρό
που κουβαλάει κι όμως γελάει.
Και να τον κάνω και πατέρα κι αδελφό
και δε με νοιάζει που δε θα τον ξαναδώ.

Οι πιο δικοί μας άνθρωποι
πως γίνονται απάνθρωποι,
τα πιο δικά μας πρόσωπα
τα πιο ψυχρά κι απρόσωπα.

Γιατί δεν τους αντέχουμε
όσους κοντά μας έχουμε
και ψάχνουμε τα απέναντι
κι ας μας χρεώνουν έναντι.

Θέλω με κάποιον να τα πιω
τις ερωτήσεις θα τις κάνω μόνο εγώ.