Τα καλκάνια του Βοσπόρου είναι νόστιμα
Και τα σύκα απ’ τ’ Αϊδίνι πεντανόστιμα.
Καρυδόψιχα απ’ το Μπέικος, σύκα απ’ το Ερζερούμ
Και μετάξι απ’ την Πόλη να χαρείς γιαβρούμ!

Στη χαραμάδα του μυαλού κρύβω τη Μικρασία
Τη Σμύρνη και το Αϊβαλί, την Προύσα, την Επισκοπή, βαριά μελαγχολία.
Όλα βαλμένα στην καρδιά μέσα απ’ τα παραμύθια
Που μου `λεγε η γιαγάκια μου και μου `σβηναν τα στήθια

Δεν τελειώνουμε ποτέ
Έχει η καρδιά μας αίμα.
Κάνει την πίκρα αμανέ
Βάζει φωτιά στο ψέμα.

Πρώτα πλύνε τη λακέρδα, στράγγιξε το αίμα
Κόψε σε ρολό το ψάρι φέτες, ένα-ένα.
Πέρασε γλυκά το τσάκνο, βγάλε το μεδούλι
Μην το πεις όμως ποτέ σου, μη το μάθουν ούλοι.

Στα βάθη μέσα του μυαλού κρύβεται μια Ελλάδα
Ένας διωγμός, μία φυγή, ένα τσιγάρο διαδρομή, στα μάτια μου γυαλάδα.
Όλα βαλμένα στην καρδιά μέσα απ’ τα παραμύθια
Που μου `λεγε η γιαγάκια μου και μου `σβηναν τα στήθια

Δεν τελειώνουμε ποτέ
Έχει η καρδιά μας αίμα.
Κάνει την πίκρα αμανέ
Βάζει φωτιά στο ψέμα.