Πάω στον πόλεμο με τ’ άλλα τα παιδιά,
σφίξε, βρε Μαριώ μου, την καρδιά,
μονάχη θε’ να τηρήσεις τα χωράφια,
ταχιά, αχ, θα γεμίσουνε χρυσάφια,
φεύγω, Μαριώ μου λυγερή,
μην κλαις, κακό δε θα με βρει.

Αχ, σαν ξαναγυρίσω, βρε Μαριώ,
αχ, γλέντι, αχ, θα γένει, ρε, στο χωριό,
γλέντι, αχ, θα γένει, ρε, στο χωριό.

Δεν κλαίω, Μήτρο μ', `πό τη συμφορά,
στον πόλεμο αν θα πας, έχω χαρά,
ψηλά να ροβολάτε στα λαγκάδια
στις ράχες, στις κορφές, σαν τα ζαρκάδια,
άιντε, ορέ Μήτρο μ', έχε γεια
και να σας φ'λάει η Παναγιά.

Αχ, σαν ξαναγυρίσω, βρε Μαριώ,
αχ, γλέντι, αχ, θα γένει, ρε, στο χωριό,
γλέντι, αχ, θα γένει, ρε, στο χωριό.