Δύο το πρωί
Ο ύπνος δε με παίρνει
Σ’ ένα δωμάτιο άδειο και βουβό

Πάλι ραγισμένη
Η καρδιά μου ερωτευμένη
Πώς ν’ αντέξω το μαρτύριο αυτό

Σ’ αγάπησα το παραδέχομαι
Τόσο πιστά, τόσο βαθιά κι αληθινά
Σ’ αγάπησα γι’ αυτό δε δέχομαι
Ότι με σκόρπισες ξανά στο πουθενά
Σ’ αγάπησα το παραδέχομαι
Τόσο πολύ κι ούτε στιγμή είχα σκεφτεί
Σ’ αγάπησα μα δεν ανέχομαι
Σε μια νύχτα να πουλάς μια ζωή

Έξι το πρωί
Το φως του ήλιου μπαίνει
Ξημερώθηκα με τσιγάρα και ποτό

Ήρθε η αυγή
Αγάπη προδομένη
Όμως η σκέψη σου δε φεύγει απ’ το μυαλό

Σ’ αγάπησα το παραδέχομαι
Τόσο πιστά, τόσο βαθιά κι αληθινά
Σ’ αγάπησα γι’ αυτό δε δέχομαι
Ότι με σκόρπισες ξανά στο πουθενά
Σ’ αγάπησα το παραδέχομαι
Τόσο πολύ κι ούτε στιγμή είχα σκεφτεί
Σ’ αγάπησα μα δεν ανέχομαι
Σε μια νύχτα να πουλάς μια ζωή