Ἄχ, εἰς τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μου τῶν ματιῶν σου ἡ βολή, βάι
ἔξαφνα καὶ παρ' ἐλπίδα ἄναψε καὶ πυρπολεῖ, βάι

Ἄχ, απορῶ τὸ τί θὰ γένω εἰς μιὰν τέτοιαν φωτιά, βάι
ἄχ, τῶν δακρύων μου ἡ ρύσις, ἱκανὴ δὲν εἶναι πιά, βάι

Ἄχ, ρίψετε, γλυκά μου μάτια, λοιπὸν τέτοιον νερόν, βάι
καὶ δροσίσετ' ἕνα σῶμα, ὁποὺ εἶν' γιὰ σᾶς νεκρόν, βάι