Αδειανό βαγόνι η ζωή μου
έρημο τοπίο το κορμί μου,
βήματα ξένα, λόγια χαμένα
στην ψυχή μου.

Προχωρώ στο κρύο και φοβάμαι
και το χτες συνέχεια φοβάμαι,
τ’ αύριο ποιος ξέρει τι θα μας φέρει
και που θα πάμε.

Αν θα γυρίσεις στείλε ένα σήμα σου για να χαρώ,
να τραγουδήσω για το δικό σου το γυρισμό.
Με της αγάπης σου αχ, να χορέψω τη μουσική
στ’ άδειο τραπέζι δυο ποτήρια γλυκό κρασί.

Πάλι απ’ άκρη σ’ άκρη συννεφιάζει
της καρδιάς μου κρύβω το μαράζι,
μα ότι κι αν κάνω πάλι σε χάνω
και δεν σε νοιάζει.

Πως θα ξημερώσω πάλι θεέ μου
τον καθρέφτη κοίτα εαυτέ μου,
με τόσα λάθη πότε θα μάθει
αλήθεια πες μου.

Αν θα γυρίσεις στείλε ένα σήμα σου για να χαρώ,
να τραγουδήσω για το δικό σου το γυρισμό.
Με της αγάπης σου αχ, να χορέψω τη μουσική
στ’ άδειο τραπέζι δυο ποτήρια γλυκό κρασί.