Είμαστε εντάξει, καταλαβαίνω,
μην μπεις στον κόπο να εξηγείς, καταλαβαίνω.
Σε προλαβαίνω, καταλαβαίνω
κι από το βάρος της ευθύνης σ’ ελαφραίνω,
ξέρω πώς είναι, δεν επιμένω.

Δε με πειράζει, καταλαβαίνω
κι αυτά που δεν μπορείς να πεις, τα συμπεραίνω.
Καταλαβαίνω και σ’ απαλλάσσω
και να το θέλω, δεν μπορώ να σ’ αναγκάσω.
Εγκαταλείπω, πηγαίνω πάσο.

Αυτό ήταν όλο τελικά, σ’ αφήνω ειρηνικά
και παίρνω εγώ το ένα από τα δύο μας μισά.
Αυτό ήταν, ως εκεί, εμένα μου αρκεί
που έχω τη δύναμη ακόμα να πεθαίνω.

Αυτό ήταν όλο τελικά, σ’ αφήνω ειρηνικά
και παίρνω εγώ το ένα από τα δύο μας μισά.
Το δέχομαι έτσι απλά, ακόμα κι αν πονά,
να κρέμομαι απ’ το αντίο σου δε βγάζει πουθενά.
Αυτό ήταν, ως εκεί, εμένα μου αρκεί
που έχω τη δύναμη ακόμα να πεθαίνω.