Αφού γεννήθηκα σ’ασήμαντους καιρούς
εγώ που είμαι της ουσίας εραστής,
κυκλοθυμικός Τοξότης άλλων εποχών
των υπόγειων διαδρομών κι ανέσπερων γαλάζιων ουρανών.

Των ιδεών μου τη φαρέτρα δεν ξεχνώ
μακρία στην άβυσσο τα βέλη να πετώ
και στα ψηλά τη μοίρα μου αποζητώ,
σε πλατείες και σε δρόμους,σ’ενέδρες που μυρίζουν φονικό.

Γι αυτό κρυφά δραπετεύω,
γι αυτό τις νύχτες σας κλέβω,
γι αυτό σαν βέλος γλιστρώ στον ύπνο σας
και σας ξυπνώ.

Αφού γεννήθηκα σ’ασήμαντους καιρούς
πολεμώ αόρατους ληστές ιδανικών,
φαρισσαίους δικαστές αθώων κυνηγώ,
διψάω για νερό και σπάω το ποτήρι τ’αδειανό.

Γι αυτό κρυφά δραπετεύω,
γι αυτό τις νύχτες σας κλέβω
κι όταν σαν βέλος γλιστρώ στον ύπνο σας
γίνομαι φως.