Να 'ταν άνθρωπος η ζήλεια
θα τον δίκαζα στ’ αλήθεια και θα του ‘κανα ζημιά.
Φυλακή θα είχα χτίσει
και τη ζήλεια θα ‘χα κλείσει σε ισόβια δεσμά.

Σε ζηλεύω τι να κάνω
τον εγωισμό μου χάνω,
δεν αντέχω θα πεθάνω,
κινδυνεύω, σώσε με.

Σε ζηλεύω έρωτα μου
φόβος πνίγει την καρδιά μου,
όταν λείπεις μακριά μου,
κάνε κάτι, νιώσε με.

Να 'ταν άνθρωπος η ζήλεια
θα του έστηνα παγίδα και θα τον κομμάτιαζα.
Σαν φονιάς θα τον χτυπούσα
όσο δυνατά μπορούσα, δεν θα τον λογάριαζα.

Σε ζηλεύω τι να κάνω
τον εγωισμό μου χάνω,
δεν αντέχω θα πεθάνω,
κινδυνεύω, σώσε με.

Σε ζηλεύω έρωτα μου
φόβος πνίγει την καρδιά μου,
όταν λείπεις μακριά μου,
κάνε κάτι, νιώσε με.