Αγαπώ ένα ψαραδάκι, ντερμπεντέρικο μαγκάκι,
με τη βάρκα του ψαρεύει κι απ' τα δίχτυα του μαζεύει,
πιάνει ψάρια, συναγρίδες και μοσκιάρια και μαρίδες,
αστακούς και μελανούρια και λιθρίνια και καβούρια.

Άμαν, άμαν, άμαν, ψαραδάκι μου,
‘σύ μ' έχεις τρελάνει, αχ ,μαγκάκι μου.

Και τραβά για τον Περαία, τα πουλεί στην προκυμαία
και χιλιάρικα βαράει, τα λεφτά του τα φυλάει
κι όλο εμένανε τα δίνει, τη σακούλα του μ' αφήνει,
μόν' δυο-τρία ταληράκια μου τσιμπάει για ουζάκια.

Άμαν, άμαν, άμαν, ψαραδάκι μου,
‘σύ μ' έχεις τρελάνει, αχ ,μαγκάκι μου.

Σαν κι αυτό το ψαραδάκι δεν είδα ‘γώ βαρκαδάκι,
τόσο που με εκτιμάει, την καρδιά μου δε χαλάει
και μου φέρνει ρόμπες, λούσα και μου κάνει όλα τα γούστα
και της μόδας καπελάκι, να μου ζήσεις ψαραδάκι.

Άμαν, άμαν, άμαν, ψαραδάκι μου,
‘σύ μ' έχεις τρελάνει, αχ ,μαγκάκι μου.