Θάλασσα η κάμαρα ζεστή
κι είν’ η κουρτίνα μου κλειστή,
δεν μπαίνει τίποτα εδώ
έξω από σένα που αγαπώ.

Σεντόνι μαξιλάρι μου
που ‘ναι το παλικάρι μου,
που ‘ναι τα μάτια τα σπαθιά
που με μαχαίρωσαν βαθιά.

Όταν μου φεύγεις πως πονώ
το σπίτι μένει ορφανό,
άλλο δεν θέλω στη ζωή
εσύ είσαι τέλος μου κι αρχή.

Σεντόνι μαξιλάρι μου
που ‘ναι το παλικάρι μου,
που ‘ναι τα μάτια τα σπαθιά
που με μαχαίρωσαν βαθιά.