Είναι γνωστό σε όσους μπήκαν και προχώρησαν

ότι στο κέντρο του ιλιγγιώδους

τελικού λαβύρινθου

ο Δαίδαλος, αυτός ο πολυμήχανος, αυτό το μούτρο

πρότεινε να βάλουν

μια συναρπαστική γυναίκα.



Με τον καιρό είχε καταλάβει

πως τα πολύεδρα των αεικίνητων τοίχων

που περιέφεραν τον απελπισμένο εδώ κι εκεί,

τον ονείδιζαν και τον εξαντλούσαν

με ασκήσεις γεωμετρίας,

αυτά τα μπουρδουκλώματα της πέτρας

που περιόδευαν στο χώρο και τον αχρήστευαν
ήταν απλώς κοπιαστικά κι ανούσια



καθώς ο δεύτερος λαβύρινθος
ήταν εξίσου αποτελεσματικός και εφιάλτης
ενώ δε χρειαζόταν τη συντήρηση μαστόρων.



Τα λεφτά για ταύρους και σανό
πήγαν σε καλλυντικά προσώπου.

Η αδυναμία της αντρικής βούλησης έκανε περιττό
ακόμα και το σφράγισμα της μπαλκονόπορτας.