"Καλημέρα", "καλησπέρα" και σπανίως "καληνύχτα"
ήταν η μακρότερη συνομιλία μας,
αν και σε μια περίπτωση μου εμπιστεύτηκε -
αυτή, η κυρία Μπάουερ, παλιά μου σπιτονοικοκυρά στη Λουκέρνη -
ότι ο Καρλ Μπεμ ήταν ο αγαπημένος της μαέστρος.

Η κυρία Μπάουερ είχε κι ένα σκύλο, πιο εκδηλωτικό.
Όταν κουνούσε την ουρά του, του κουνούσε το δαχτυλό της.
Μια φορά της έφερα ένα δώρο από την Άπω Ανατολή.
Ο μήνας ήταν Αύγουστος. Μ’ ευχαρίστησε το Δεκέμβριο.
Το απέδωσα στα αντανακλαστικά των Ελβετών.