Ο χαρακτήρας τους παρέμεινε αμετάβλητος
είναι εντελώς ανίκανοι να προκαλέσουν νέες εμπνεύσεις,
είναι ευτυχείς με τις προς τα έξω αυταπαρνήσεις τους
και ας στερούνται εσωτερικής ικανότητος αλλαγής.
Δεν επείγονται να καταλάβουν
και ούτε πολυθέλουν να καταλαβαίνουν
έτσι οπλισμένοι που είναι ακόμα με την ηλίθια λάμψη
της παλιομοδίτικης πανοπλίας,
με όλα τ’ αθύρματα της παλιάς επιτυχίας τους.
Δείχνοντας μάλιστα δειλία και όχι θάρρος
και στοιχημένοι όπως παρατάσσονται
με απόλυτη τάξη καθ’ ύψος
με κάνουνε να βλέπω ποια αφορμή έχει το αφόρμισμά τους,
ν’ ανιχνεύω τη μοίρα αυτής της εμμονής τους.
Τα δυνατά άλογά τους έχουν πλέον ξεσκιστεί,
έχει καταρρακωθεί το ήθος, η αλκή τους.
Οι ιππότες δεν είναι πια τ’ αγόρια των αρχαίων ημερών:
Είναι αδύναμοι, άτονοι, ανάπηροι
υπήκοοι του τρόμου της τιμιότητας,
υποτελείς του τρόμου που γεννούν ο πόλεμος και οι μάχες.


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.