Γυμνή αγάπη

Δημιουργός: Πριγκιπας

Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, αλλά όποιος και να τα 'ξιζε, δεν θα σε έκανε να κλάψεις.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αλλάζει χρώματα η νύχτα τους χειμώνες
σαν παγωτό που στάζει επάνω του κεράσι
ξέχνα τους μήνες που φανήκανε αιώνες
και άσε του χρόνου η απόχη να τους πιάσει

Ρίξε το πάπλωμα της θλίψης σε ποτάμι
να το ξεπλύνουνε της λήθης τα νερά
σε μαύρη πέτρα όπως θα ανθίζει το γεράνι
θα κρώζουν πένθιμα της άνοιξης πουλιά

Χάθηκες μόνη σε πελάγη από χρυσάφι
έχοντας τα φώτα της πλώρης σου κλειστά
έτρεχε ο άνεμος σαν να 'τανε ελάφι
πάνω στη ράχη μιας θάλασσας φωτιά

Σαν καραβάνι σε μια όαση που καίει
αναζητάς του πεπρωμένου σου την στέψη
όταν χαράματα στα μάτια σου θα κλαίει
γυμνή αγάπη που στα λόγια είχε πιστέψει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-04-2009