Ύλας

Δημιουργός: alex_ander

Όταν ο μύθος σε συναντά στα σταυροδρόμια του μυαλού...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δυο παφλασμοί τα μάτια σου,
Μες τη μικρούλα λίμνη,
Ανθός νυμφαίας τα χείλη σου,
Που σμίγουν καθώς κλείνει.

Άρωμα ο ιδρός σου απαλό,
Άρωμα λευκού κρίνου,
Ηχεί η φωνή σου στο μυαλό,
Σαν άκουσμα του Λίνου.

Φύκια δειλά, νωχελικά,
Τα ύδατα χαϊδεύουν,
Τα μεταξένια σου μαλλιά
Αγγίζει που χορεύουν.

Θεοί, τόσα τα κάλλη της,
Τόση η ομορφιά της,
Ειν’ ανοιχτή η αγκάλη της,
Και λάγνα η ματιά της.

Ναϊάδα λατρευτή!
Πάρε με μαζί σου στα βαθιά σου νερά!
Πνίξε με στην άβυσσο της αγκαλιάς σου!
Λύτρωσε με απ’ την αιώνια δίψα μου!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-04-2009