η πλωτή η πόλη

Δημιουργός: marinetri, mari

βράδυ με μαγεύει

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

αχ πλωτή μου αγάπη τι κουράγιο να σου δώσω;
Δεν είναι φόβος αυτό που μέσα μου εδρεύει
μα σαν άνθρωπο με τρως, θεέ μου πόσο;
Στην πλωτή την πόλη τα πάντα φεύγουν
μόνη και έρημη θα μείνεις, μήτε ένα χάδι.
Κι οι ψυχές δεν ξέρω αν μένουν για να φέξουν
τι σκοτώνεις στη ζωή σου; Είναι νήμα από υφάδι.
Η αράχνη σε κυκλώνει και μπερδεύεις το καλό
ο ιστός της σε ζεσταίνει, και ξεχνάς τον πυρετό.
Δεν είναι ωραίο να πεθαίνεις, ν’ αγαπάς ην το σωστό.
Τυφλωθήκαμε τελείως και πηγαίνω μες τον οχετό.»»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-04-2009