Η αδερφή του θάνατου

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η αδερφή του θάνατου

Η μοναξιά μου έδεσε
Στου χρόνου το λιμάνι
Και αυτο το χάπι που 'λεγες
Καλό πως θα μου κάνει

Βαρύ θαρρώ μου έπεσε
Και όμως δε με πιάνει
Στεγνή χαρά μου έδωσε
Χαρά που θα πεθάνει

Αγάπης χάπια κι ηδονές
Που υποκρισία στάζουν
Δεν τα αντέχω τα μισά
Που ολοκληρα ομοιάζουν

άδεια δωμάτια και ντροπές
Που έρωτα μου τάζουν
Πια δεν πιστεύω όλα αυτά
Που δήθεν με τρομάζουν

Μέρες που κλαίνε γιορτινά
Που βαρετά περνάνε
Νύχτες που μέρες ντύνονται
Και τσίτσιδες γυρνάνε

Ήλιοι που φέγγουν σκοτεινά
Σίδερα που λυγάνε
Ψέμματα αλήθειες γίνονται
Και όλοι τα πουλάνε


Και εγώ στη μέση βαρετός ακροατής σου
Να κόβω μ΄ ερωτήσεις την πλοκή σου
Ζωή της τηλεόρασης διάφανη πουτάνα
Ζωή αδερφή του θάνατου, και της απάτης μάνα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-03-2005