Φυσάει Κόντρα

Δημιουργός: rock sugar, Ελένη

''φυσάει κόντρα σε ολάκερη γη, τ'άγρια πετούμενα δε βρίσκουν πηγή''...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]

Τα χέρια μου είναι πληγιασμένα .
Δε μπορούν να σηκώσουν πια
τα τοξικά μου δάκρυα.
Πονάνε.
Έτσι οι μολυσμένες αυτές σταγόνες πέφτουνε κάτω.
Σ’άγονο έδαφος.
Συσσωρεύονται και γίνονται ποταμός
που χύνεται σε μαύρες θάλασσες.
Εκεί που τα κύματα παραλυμένα ρεμβάζουν ,
εκεί που κάθε ζωντανή μορφή παλεύει
για μια θέση στο μνήμα.
Κάποια Μέδουσα μονάχα ζει και βασιλεύει.
Άραγε γι’αυτό να βλέπω πέτρινο τον ήλιο μου
να κρεμιέται σαν Ιησούς απ’ τον Σταυρό του;
Κρανίου τόπος τα σωθικά μου.
Είναι και αυτός ο αέρας που με πεθαίνει.
Τρίζει όλα τα κόκαλα που ‘χω σκόρπια.
Που ‘χουν εναποθέσει με τόση ευλάβεια
τα χαμόγελα
του παρελθόντος.
Δεν αντέχεται. Φυσάει κόντρα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2009