Το καλάμι

Δημιουργός: JINO.X

...άσμα διαγαλαξιακό και υπέρδιπλο για το βλαμένο μηλοπαραγωγό της Τροιζηνίας....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το καλάμι

Δεν ήταν κείνη τη νυχτιά ούτε πρωί τ' Αυγούστου
Που βρήκα το καλάμι μου στην ακροποταμιά
Δεν ήταν μέρα του Μαγιού και στην κορφή του γούστου
Δεν έβλεπα της σοβαρής Μπήλιως την τσαχπινιά

Μ' είχαν ξυπνήσει από νωρίς του γείτονα οι κοκόροι
Μες στο κρασί να κάνουν σπα τους είχα ευχηθεί
Κι εκεί στο μαξιλάρι μου μου μύριζε a priori
Το μακαρόνι το χοντρό στο πιάτο το βαθύ

Απά στο γλυκοχάραμα μ' ένα φραπέ στο χέρι
Νοστάλγησα ως είθισται της Ίντιας το φανάρια
Κι απέ με τ' αφρικάνικο ξεφλούδισα μαχαίρι
Τα πράσινα ξυνόμηλα και τα βραστά μπατζάρια

Ήξερα κάτι από μικρός μα δε με είχε σώσει
Τους δρόμους πήρα το λοιπόν και κλώτσαγα χαλίκια
(που ο δήμαρχος ήταν... μπιπ μπιπ και δεν τους είχε στρώσει
μα όλο διοργάνωνε γιορτές και καραγκιοζιλίκια)

Κατέβηκα μια ανηφοριά ανάποδα όλως διόλου
Δε είδα ιερές ελιές κι ο θησαυρός θαμμένος
Κουνούπια τριαξονικά στις καλαμιές του μώλου
Με βρήκαν στο δόξα πατρί με του βαμπιρ το μένος

Θ' ανέβαινα στην πιπεριά μα ρεζερβέ την είχαν
Κάτι τυχάρπαστοι αοιδοί κατσικωμένοι χρόνια
Κι έτσι τα θήλεα ανωφελή που ωορρηξία είχαν
Μου αλλάξανε κανονικα τακάκια και μπουλόνια

Έγινα ημιτασιόν πουά μες του ριγέ τις μέρες
Είπα να πέσω να πνιγώ - τέτοια η ντεκαντάνς μου
Μα μπούζι που ήταν το νερό - Να μπώ; Ούτε με σφαίρες!
Κάτι άλλο έπρεπε να βρω να κάνω τη ρελάνς μου

Έριξα βλέμμα κεραυνό, ματιά γεμάτη άχτι
Είχα και κάτι δέκατα, βοηθήσανε κι αυτά
Πως γλίτωσαν οι καλαμιές και δε γινήκαν στάχτη
Είναι απ' του ανεξήγητου τα χαρδαβελιαστά

Κι εκεί που έκανα κονέ μ' ένα Γραικό λοστρόμο
"Μιλώντας με ακατάληπτες, περίπλοκες διαλέκτους"
Που μού 'λεγε πως αν πλυθώ με tide και με omo
Θα γίνω εγώ πιο ποθητος κι απ' τον χόμο ερέκτους

Κάτι άστραψε μες στο μυαλό - πλήρης φωταγωγία
Τύφλα νά 'χει η ακρόπολη, τ' ανάπλι, η φορτέτζα
Κι ένα καλάμι που καμιά δεν τού 'χα δώσει αξία
Έγινε ξάφνου μπαλαντέρ και βγήκε η πασιέντζα

Στάθηκα μπρος του εκστατικός, με δέος το κοιτούσα
Ήταν το άλλο μου μισό...(Αμέρσα, μη μου άπτου!)
Πάνω του είδα χαλαρά να ξαπλωθώ μπορούσα
Ήταν, ως λένε, τρυφερό καλάμι, του...γαλάκτου

Ξάφνου ένα λαχανί κολάν ξεχύθηκε από εντός μου
Μπέρτα μακριά, πορτοκαλιά με ασορτί μποτίνια
Χαθήκανε και τα γυαλιά - δεν έβλεπα πια μπρος μου
Τεκνό σας λέω, απ' αυτά πού 'χουν στα φιγουρίνια

Ευθύς το καβαλίκεψα, απ, απ, απ εντ αγουέι
Κι όρμησα με σπινιάρισμα τον κόσμο να γνωρίσω
Αυτά που υμνούν οι ποιητές που είν' σαν κι εμέ σπουδαίοι
Να δω και πριν ο αλέκτωρ τρεις λαλήσει να γυρίσω

Μια τους διακοσιους σκίουρους, μα την καφέ αρκούδα
Ήταν της μοίρας μου γραφτό ρισάλτο να βαρέσω
Κι αφού κι εκείνο το ευαγές έκλεισε πια στη Σούδα
Το καβαλάω ασέλωτο κι ελπίζω να μην πέσω




Υ.Γ: η συνταγή της μπατζαροσαλάτας με ξυνόμηλα διατίθεται με αντικαταβολή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2009