Χελιδόνια

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γέλαγε και το φεγγάρι
μόλις τόλμαγε δειλά να βγει
και οι δυό μας στο χορτάρι
ζωγραφίζαμε γλυκειά ζωή.
Χρώματα ζεστά σα χάδι
μας ταξίδευαν για τ'ανοιχτά
σαν τελείωνε το βράδυ
φουσκωμένα είχαμε πανιά.

Είχαμε τον ήλιο ταίρι
έμοιαζες αστέρι φωτεινό
κράταγες σφιχτά το χέρι
μη σε χάσω μη κι'εγώ χαθώ.
Άνεμος τα ονειρά μας
σάρωναν του κόσμου τις γωνιές
όλα τα βουνά δικά μας
δυό μας χτίζαμε παντού φωλιές.

Όλα μοιάζαν χελιδόνια
όλη μας η γη πατρίδα
τα εικοσιδυό μας χρόνια
είχαμε καλή πυξίδα.
όλα μοιάζαν χελιδόνια
τα εικοσιδυό μας χρόνια
που δεν γνώρισαν τα χιόνια
γέλαγαν μπρος στα κανόνια.

Μα περάσανε τα χρόνια
ήρθαν άλλοι τελικά καιροί
αποκτήσαμε σαλόνια
φτιάξαμε και ένα μαγαζί.
Κρύο ζούσαμε χειμώνα
ξέμεινε η Άνοιξη εκεί
λέγαμε νωρίς ακόμα
ας τρανέψει λίγο το παιδί.

Πάει και το καλοκαίρι
σαν απλώθηκε η παγωνιά
γω σου γύρεψα το χέρι
μα δεν ήσουνα πια στη φωλιά.
Τρόμαξες απ'την αντάρα
κι'ένας χτύπος νέων κανονιών
νίκησε και τη λαχτάρα
κείνων των εικοσιδυό χρονών.

Ήρθαν πάλι χελιδόνια
βγες απ'τη θολή παγίδα
τα σαράντα τόσα χρόνια
σου τα κέντησα ελπίδα.
Όλα μοιάζουν χελιδόνια
τα σαράντα τόσα χρόνια
που τα γνώρισαν τα χιόνια
ας γκρεμίσουν τα κανόνια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-05-2009