Δυο σιωπές και μια γυναίκα

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λοιπόν, κουβέντιαζα το βράδυ
με δυο σιωπές τυραννικές
πίνοντας φλόγα από τον Άδη
βαθύ τους χάραζα σημάδι
κι έλεγαν "πάψε να μας καις".

Μ'ένα τσουβάλι παρακάλια
με μια καρδιά από πηλό
θρυμμάτισα τη μια στ'αγκάλια
σφαγμέν'η άλλη, Μαύρη Ντάλια
έγραφε μ'αίμα το στυλό.

Βαλσαμωμένο το φεγγάρι
στης νύχτας την τροχοσκηνή
μου'ριξε αστέρι για φανάρι
τη σκοτεινιά να την επάρει
τροτέζα στ'όνειρο φτηνή.

Γυναίκα είπα "δεύρο έξω"
να αναστηθώ εγώ στα εντός..
Κατάπια φως για να σ'αντέξω,
να σε ξορκίσω μία κι έξω,
να σε πουλήσω προπαντός.

Κι όπως παράκουσε απ'τον τρόμο
με πλησιάζει πιο πολύ...
Ρίχνει τα ρούχα της στο δρόμο
και την αγάπησα..γυμνή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2009