Φοβάμαι πως φοβάμαι

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σακατεμένες περηφάνιες στα μπαλκόνια
Στρίβουν τσιγάρο να ξορκίσουν τον καημό
Κι άλλοι βουλιάζουν σε πανάκριβα σαλόνια
Κάνοντας όνειρα που ψάχνουν ουρανό
Καίει απόψε μια φωτιά μέσα στην πόλη
Κάτι σαν αίμα ζωγραφίζει τις γωνιές
Εκεί που πέθαιναν παλιά οι οδοιπόροι
Απ’ τα ταξίδια με ατέλειωτες στροφές...

Φοβάμαι πως φοβάμαι
Ότι ξυπνάει την ψυχή μου σαν κοιμάμαι
Σαν από όνειρο στεγνό
Ένα καρφί σ’ ένα σταυρό
Λιώνουν οι πάγοι μες τα μάτια
Ένα παρόν πάντα κομμάτια
Ένας σπασμένος ουρανός
Ένας απόμακρος Θεός...

Βρέχει στα έγκατα του κόσμου αναμνήσεις
Μιας αυταπάτης νυχτωμένη ερημιά
Κάτι κουβέντες που κατάντησαν ασκήσεις
Έχουν κουράσει την ταλαίπωρη καρδιά
Στάζουν μελάνι αυτές οι ώρες και τις ξέρω
Μοιάζουν γυναίκες που γυρεύουν αγκαλιά
Λέω θα φύγω μα στα ίδια πάντα μένω
Στην επόμενη στροφή, για Γογοθά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2009