στα ταπεινά

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα καλή βδομάδα σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χρόνια και χρόνια πέρασαν, πολλά άνοιξα βιβλία
Κι ανθρώπους τόσους έσμιξα στο διάβα μου αδειανούς
Που κυνηγώντας τα πολλά έχαναν την ουσία
Που κρύβεται στα ταπεινά κι όχι στους ουρανούς

Κι εγώ στα χόρτα οκνηρό λιάζομαι μαύρο φίδι
Δίχως την έγνοια να γδυθώ το δέρμα το παλιό
Έξω η ζωή λυσσομανά κι εγώ όπου φύγει – φύγει
Κουλουριασμένος άνευρος τριγύρω απ’ το κενό

Κι ακούω μόνο μια φωνή βαθιά μες στην ψυχή μου
Σαν την ηχώ που χτύπησε στα βράχια και γυρνά
«κι αν πιάσεις γιέ μου ουρανό, ψηλά κι αν πας παιδί μου
Ρίχνε τα μάτια χαμηλά και μην αλησμονάς»

Κομμάτι από το σώμα σου με την καρδιά σου ένα
Απ’ όταν είδα ολόπρωτη φορά το φως αυγής
Σκύβω, μητέρα, το άλικο και προσκυνώ σου αίμα
Που όταν με γέννας έχασες μια νύχτα θερινή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-05-2009