Ξηλωμένη ρεντικότα

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

ρεντικότα=κοστούμι ιππασίας .

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=black][font=georgia]Με τους χρησμούς μίας παράλυτης τσιγγάνας
Που έξω απ’ τ’ αντίσκοινό της παίζει τα σκυλιά
Βάζω τα πόδια μου στο δρόμο της αρκάνας
Και το κεφάλι μου σε δρόμο ξενιτιάς

Γυρνώ στο σπίτι κι έχει φτιάξει τις βαλίτσες
Και έγραψε πάνω τις αντρέσσες του χωριού
Μα εκεί στα μάτια της υδάτινες τελείτσες
Να καταγγέλουν την αρχή του ταξιδιού

Και τι να πιείς και τι να φας, τι να προφτάσεις
Μπροστά στο χάος που ξανοίγεται εκεί
Για δέκα μήνες μες τη θάλασσα θα πάψεις
Να ζεις μ’ αυτούς που αγαπάς τόσο πολύ

Μαύρα μεσάνυχτα κορνάρει το αγοραίο
Και είναι τα χέρια κρεμασμένα στο λαιμό
Μαργαριτάρι κόσμημά μου εσύ ωραίο
Εσύ ρουμπίνι και διαμάντι ακριβό.

Γραμμή Μομπάσα μ’ ενδιάμεσο Φραγκφούρτη
Ένα φυλλάδιο γιομάτο μουτζουριές
Είκοσι χρόνια σε αυτόν τον τυφλοσούρτη
Πάψε γυναίκα και σταμάτησε να κλαίς

Βρώμικα ρούχα, πέδιλα, βρώμικα χνώτα
Οι αραπάδες : «Καπιτάνο ! Μαρχαμπά !»
Θάλασσα μοιάζεις ξηλωμένη ρεντικότα
Κι εγώ στο άτι σου δε θ’ ανεβώ ξανά.

Παιδί που έφτασε σχεδόν φανταριλίκι
Μα μετρημένες στο ένα χέρι οι φορές
Που το κουβέντιασα από κάτω απ’ τ’αρμυρίκι
Ή που το χόρεψα σε σάλες στις γιορτές

Και μια γυναίκα Παναγιά μ’άσπρους κροτάφους
Που της χρωστώ ακόμη ένα σ’ αγαπώ
Κάθε που έρχομ’ απ ‘ του γαλανού εδάφους
Και της γυρίζω της σιωπής πικρό καρπό.

Σκουριά στα βίτζια, στην καρδιά, σ΄αυτή τη ρότα
Οι αραπάδες : «Καπιτάνο ! Μαρχαμπά !»
Θάλασσα μοιάζεις ξηλωμένη ρεντικότα
Κι εγώ στο άτι σου δε θ’ ανεβώ ξανά. [/color][/font]



{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-05-2009