Θλίψη

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα σας...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαύρη η ζωή μου και θλιμμένη
Μέσα στη δική σου απουσία
Άλλη μια βραδιά καταραμένη
Πνίγει τ' όνειρό μου η ασφυξία...

Κάνω τον περίπατο του τρόμου
Έρημη.. γυμνή και πληγιασμένη
Σ' ένα περιθώριο του δρόμου
Άγρια από σένα θερισμένη...

Μην με λυπηθείς.. τι μου αξίζει
Μόνον περιφρόνηση και οίκτος
Τούτη η σελίδα δεν γυρίζει
Έφαγε τα σπλάχνα μου ο λύκος...

Τίμια ποτέ μου δεν υπήρξα
Και η μοίρα τώρα μ' εκδικείται
Πάρε πια τα ζάρια μου και ρίξ' τα
Σ' ένα πέλαγος που δεν κινείται...

Έτσι να με δέρνει το αγέρι
Κι όλες του καιρού οι αντιφάσεις
Έρωτα η ζήση μου δεν ξέρει
Πέρα από σπατάλες και προφάσεις...

Την αγάπη σου μην καταστρέφεις
Είμαι μια γυναίκα γκρεμισμένη
Πάψε στην αγκάλη μου να πέφτεις
Είναι δηλητήριο σπαρμένη...

Όσα με κεράσανε πονάνε
Είναι ανοιχτές πληγές που τρέχουν
Κι αν οι πεθαμένοι δεν μιλάνε
Κόκκαλα που τρίζουν ίσως έχουν...

Κι είν' οι αδυσώπητες οι μνήμες
Άνθρωποι στα πέρατα του χρόνου
Που με τον καιρό γενήκαν δίνες
Και ρουφούν το αίμα κάθε μόνου...

Μά 'χουν κι οι ανάγκες του παρόντος
Πύρινες κι αχόρταγες τις γλώσσες
Κι οι επιταγές του παρελθόντος
Καίγονται σαν πλάνες συνιστώσες...





29-5-2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-05-2009