Σκυμμενος στα χαμενα

Δημιουργός: ΣΟΥΡΜΠΙΤΣΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μεσ’ το σκοταδι εκει σκυφτος, τυφλα τον ηλιο ψαχνεις
Μα ξεχασες να δεις κι αλλου
Κοιτα ψηλα, κοιτα στο φως
Εκει τραβανε τα πουλια, εκει είναι τ’ αστερια
Τι με κοιτας…..τι απορεις……
Πρωτη φορα στο λενε…;
Και η ψυχη σου τι ζητα…τι ψαχνει, τι γυρευει
Ποια λειψυδρια την εκανε μακρια να νοσταλγει
Εκει που ‘μεινε νηστικη…θελει και ταχιδευει
Δεν φταιει ο τοπος κι ο προορισμος… φταιει ο ταξιδιωτης
Με τι βαλιτσες ξεκινας...
Το εισητηριο που βγαλες…απανω του τι λεει
Σαν να τανε πρωτη φορα πηγες…. χωρις να ξερεις
Μα τι δεν ειχες στη καρδια, τι σ’ εβαλε στη πλανη….
Μηπως το ιδιο σου ΕΓΩ σου στησε τη πλεκτανη
Για ρωτα το λιγο να δεις…..
Επιμονα, μην τ’ αφηνεις!
Παλι στη πλανη του μη μπεις – 2 φορες ……σιχαμενο….
Κι αμα δειλα αρχισει το ΕΓΩ το παραλληρημα του
Ακου το, μη μιλας, εννιοτε πιεσε το….
Μπας και σου πει ειλικρινα τι κολπο σου χει ‘στησει
Πώς να στο πω…ξερω κι εγω….
Είναι κοντα και μακρυα, ότι κι αν σου συμβαινει
Κι αν ειν’ ο ποθος σου αυτος, που σπορους παντου φυτευει
Ψαξ’ τους…είναι γεροι…καρπους εχουν να δωσουν….;
Κι αν ναι….. δωσ’ τους νερο να πιουν
Τη διψα σβησε στη ψυχη, μαζι με τη δικια τους……
Δες τους να μεγαλωνουνε, χαιδεψε τη καρδια τους
Οι σποροι μεγαλωνουνε…ριζωνουν οπου βρουνε
Νοιασου και φυτεψε σωστα….
Χωρις παρασιτα…ζιζανια και ξενα
Φτιαξε το κηπο σου ομορφο…
Ετσι…μονο για σενα
Εσυ αυτονε να κοιτας…κι αυτος μονο εσενα
Θελει καρδια, θελει ψυχη ν’ ανθησει ο κηπος παλι
Δεν ειν’ αργα….θα ξημερωσει ιδια ωρα το πρωι
Όπως χθες…..
Σηκωσε το κεφαλι…….σημαδεψε το βλεμμα σου
Εκει που σκαει το πρωινο κι ο ηλιος παλι λαμπει
Καταματα κοιταζε τον
Μπορει η θυμηση να ρθει….

Να νοιωσεις γλυκα, αγκαλια, θαρρος, ελπιδα, ποθο
Σαν καμεις αυτά συστατικα ….
Λουλουδια θα ‘βρεις στη καρδια… πουλια θα ακουν τα’αυτια σου
Αστερια θα ‘χει ο ουρανος ξανα

…κι ο ηλιος θα λαμψει πια ζεστα πανω στο προσωπο σου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-05-2009