T η ς Σ Ι Ω Π Η Σ κ ρ α υ γ ή

Δημιουργός: Αστρόκηπος

όταν αντέχουμε τις μέρες μας κι αυτές εμάς όχι. . .

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε ποιά σεντόνια κρύβονται
μαχαίρια της φυλής μας που γυαλίζουν;
τα μπράτσα που σημάδευαν τον ήλιο
μες τη μοναξιά;
φώναξε με τη λυγερή
φωνή σου Το Χριστό
να πολεμήσει σε σταχτιά σημαία κεντημένος
Ο ύπνος Του δεν μοιάζει κανενός.
Μες των παιδιών τα όνειρα
βαθιά είναι κρυμμένος..

Και πετροβόλα μια,
τη νύχτα που μαραίνει τους ανθρώπους.
Και μια,
τη μέρα που κρυφά γεννά τα σφάλματά τους.
Μα στο ληστή που κλέβοντας
ψυχές δεν αγοράζει,
λαχάνιασμα και προσευχή ν’ αχνίσεις στο πιστόλι.
Αθάνατη να σεριανά η κοφτερή ματιά
για να προσμένει τ’ άδικο
σε κάποιο περιβόλι.

Λασπώσανε τα βήματα
που σέρνονται σε ξένα μονοπάτια.
Μ’ αν κάποιος δρόμο άλλαζε
πολλοί θα τον μισούσαν.
Γιατί όπως λεν είναι γλυκό
να ζεις πατώντας σ’ άλλους,
σαν οι θλιμμένες τους ματιές θα γέρνουν κουρασμένες.
Και θα ρωτάν τα πέλαγα που πνίξαν τις γεννιές..
άσπρες δοθήκαν οι καρδιές
πως βγήκαν μαυρισμένες..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-05-2009