Η νύχτα

Δημιουργός: fevroni

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έπιασε η νύχτα να πέφτει πάνω απ΄ την πόλη
Οι αδηφάγες νύχτες πέφτουν κάθε βράδυ,
την ίδια ώρα, χωρίς προειδοποίηση.

Θρασείες οι νύχτες, πέφτουν κι όπου να ΄ναι.

Ούτε ένα έρχομαι-προετοιμάσου,
απρόσκλητες-κι αν δεν είμαι εδώ;
ανίδεες πόνων-πονάς…έστω;
αδιάφορες μοιρασιάς-μοιράσου έρχομαι….

Λοιπόν αυτή τη νύχτα θα την μπερδέψω.
Θα την προσκαλέσω εγώ. Έλα! πέσε πάνω μου.
Να αναμετρηθούμε επιτέλους,
ποια απ΄ τις δυο μας είναι η πιο σκοτεινή;

Έλα νύχτα πέσε! Πέσε πάνω μου.
Με όλο σου το βάρος, θα σ΄ αντέξω.
Με όλο σου το έρεβος, θα σ΄ εξερευνήσω.

Θρασείες οι νύχτες πέφτουν κι όπου σε βρουν.

Όχι στο κρεβάτι μου, στο πάτωμα
όχι στα μαλλιά μου, στα χέρια μου
όχι, όχι εκεί, κοιμάται η μάνα μου
ούτε εκεί, κοιμάται η ψυχή μου.

Το αποτέλεσμα της αναμέτρησης
θα το διαβάσετε στις εφημερίδες πρωινοί άνθρωποι.

Κι όποιος με ψάξει, θα με βρει στα σκυθρωπά μέρη της μέρας.
Κοιτάξτε στα αδιαμαρτύρητα μάτια των ανθρώπων των λεωφορείων,
στα σκοτεινά χέρια των ανθρώπων που συναλλάσσονται.
Στα βήματα που δεν αφήνουν ίχνη στα ηλιόλουστα πεζοδρόμια.
Στην υποψία ʼνοιξης στο παρτέρι, που δειλά ξεμύτισε πρασινάδα.
Στα κιτρινισμένα χείλη ανθρώπων που καταπίνουν καπνούς αδιάκοπα.

Θα με βρείτε κι αλλού.
Στα ψέματα που δεν είπατε χθες.
Στις μικρές καθημερινές βρισιές που δεν ξεστομίσατε.
Στα άδηλα σ΄ αγαπώ και στα αέναα ελπίζω.
Στα μαλλιά σας, στο στήθος σας, στις παλάμες.

Η νύχτα που κουβαλάτε είμαι εγώ.
Και είμαι καλά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-03-2005