Το χάδι

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πίσω απ’ το στήθος όνειρά μου βυθισμένα
σαν παιδιά που με κοιτούσαν πονεμένα
με γνωρίζεις και γυρνάς μ’ αυτά που έχασα
μην ξεχνάς, αυτούς τους ρόλους τους προσπέρασα.

Απ’ του νου τα μεσημέρια τα κρυμμένα
έχω κάτι που κρατούσα για εσένα
μες τα χέρια μου φυλώ δυο καλοκαίρια
του εφιάλτη μας να διώξουν τη φοβέρα.

Να τ’ απλώσω να ζεστάνουνε το σώμα
το θυμό μήπως και διώξω, το χειμώνα
κι απ’ της θύμησης τα δάση τα παρθένα
να σε πάρω, να σε φέρω κάποια μέρα..

Θα σε πάρω να σε φέρω εδώ πέρα
κι ας κρατήσεις τα αιώνια τα θλιμμένα
κι ας μη νοιάστηκες απ’ έξω ποιος περνάει
την καρδιά μου την κοιτούσες αν πονάει.

Μη σωπαίνεις μην κρατάς αυτή τη λέξη
κι ας το πιάνο πια μονάχο του θα παίξει
[ή κι ας το πιάνο σου μονάχο του να παίξει]
χρώμα έχουνε οι νότες στο σκοτάδι
δυό ορίζοντες δεμένοι σ’ ένα χάδι.

Σε ρυθμό από το βήμα ενός μάντη
ενός έρωτα παλιού ιεροφάντη
σ’ ένα νεύμα χθεσινό μ’ απορροφούσε
με τα χείλη απορημένα με κρατούσε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-05-2009