Μέλλων Ζεύς. Εός Matrix

Δημιουργός: DIAPPOH

καθόμουν στην παραλία το απόγευμα κι είχα μπροστά μου αυτήν την εικόνα και τότε μου ‘ρθε στον νου το απόσπασμα από το «ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΙΟΥ» του Πλούταρχου, χμμμμμ τι σου είναι οι ακούσιοι συνειρμοί ε? και τελικά η φαντασία είναι αυθύπαρκτη? χμμμμ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το εκτυφλωτικό λαμπύρισμα των αστεριών της μέρας
που τρεμοπαίζει πάνω στο κύμα
απλώνεται όχι σε μαύρο φόντο, μα σε γαλάζιο
Είναι ο ασημένιος γαλαξίας της θάλασσας

Τα φωτεινά μέρη των ψυχών
που αιωρούνται πάνω από την ύλη
μια ύλη που κατέχει το άλλο τους μισό
και το ‘χει βυθίσει στο σκοτάδι της
Κι ο αγώνας συνεχείς στην διελκυνστίδα
ποιο κομμάτι θα τραβήξει ποιο
μα ο άθλος είναι η ισορροπία
και το καθένα την μερίδα του πρέπει να κρατήσει
-κι όσο την κρατάει τόσο νιος μένει
-κι όσο την κρατάει τόσο κρατά κι η ζωή

Στης πικρολίμνης τα νερά ο απόπλους
κι όσο κατεβαίνει ο ήλιος
το λαμπύρισμα γίνεται αίμα
κι όσο κατεβαίνει ο ήλιος
το αίμα γίνεται σκοτάδι

Δειλινό εκ περιστροφής







http://diappon.blogspot.com/

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-05-2009