Ζωή

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μεθυστικά αρώμτα γητειές μάγια πολλά σαν συντριβάνι
Καλή ψυχή περίρρυτη απο δροσιές έρχεται σε φασαρίες με βάνει
Με πείσμα, ας το λέω εγώ θα την λαβώσω
Τουλάχιστον ας μου γιάνει
Την ασθένεια ,όσο να ορθώσω
Τα πόδια αδύναμα, νέον αγέρα η καρδιά ν’ανασάνει
Τις σκέψεις στην κρύφια δίψα να προσδώσω.
Περαστική πρέπει να ήταν στον άδη τούτη η διαμονή
Να πάω βρώ είχα πεί της ψυχής νέα διαμονή
Ήσυχη,ν’αναπαυθώ με τους ανθρώπους
Μα ήβρα χέρια τόσο κερασένια
Χείλια τόσο φιλήδονα που η καινούργια έννοια
Υπερτερεί κάθε παλιά και φέρνει άπειρους κόπους

Τώρα ,ύστερα απ’το νέο μου πάθημα,θε ν’αφεθώ
Να γίνω οτι αντικρύσω σ’ότι μου βρεθεί ν’αφομοιωθώ
Τι κι αν φαίνεται άσυλο ηρεμίας ο άδης μακρυά
Που μέσαθε του κλεισμένη μια φωνή όλο βογγά
Που τήκεται σε φλόγα ανάμνησης το πάθος
Κατεβαίνεις,κατεβαίνεις ακούγοντας την σε μαύρο βάθος
Μα αυτές είναι τρομάρες των κεκοιμημένων
Που περιφέρουν τις ψυχές τους σε λειμώνα ξένον
Ένας ζωντανός ,ώ, η ψυχή του άλλες ανάγκες έχει
Όχι όνειρα τεφρά μα στη ζωή γοητείες να πλέκει
Κυρίαρχος να βασιλεύει επι ολόκληρης της πλάσης
Άρχοντας ουρανού κι αστέρων γής τριγύρω και θαλάσσης
Θα πάω στην πολιτεία ,σε συρφετό να βρεθώ ανακατωμένος
Ν’αγωνιστώ κι ας βγώ ,αδιάφορον ,νικητής ή νικημένος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-05-2009