Χαμένα λόγια

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποια μέρα, εντελώς αναπάντεχα, ξημέρωσε ειρήνη
κι απλώθηκε η ανάσα της ποτίζοντας τα δέντρα.
Φύσηξε πάλι, εκείνο το αεράκι που σάπιζε μαρμαρωμένο
και χρόνια πλάκωνε τις πέτρινες καρδιές μας
Τριγύρω, σωροί τα ερείπια κοιτάζουν με απορία
ίδια τα μάτια, όμως άλλοι άνθρωποι.
Οι νεκροί χαμογελούν ήσυχοι
σαν να ξεπαγώνει το αίμα στις φλέβες τους.
Κι εμείς-όσοι απομείναμε-δρασκελίζουμε γοργά το παρελθόν
πασχίζοντας να ξαναπιάσουμε το παλιό τραγούδι.
Θυμώμαστε κάπως το σκοπό
μόνο που έχουμε ξεχάσει πια τα λόγια.
Έμειναν πίσω, με τους άλλους κι έχουν ήδη αρχίσει
να χορταριάζουν...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2009