Αδικημένη Ύπαρξη

Δημιουργός: Ξεθωριασμένη Αστερόσκονη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαύρες οι ώρες σου, και τα ρολόγια τους βόμβες.
Χαμογέλασε το πρόσωπο και σπάραξε η καρδιά σου.
Χάιδευες, μάτια μου, τον ήλιο,
Ήθελες να του κλέψεις τρεις αχτίδες
Για να τους τις χαρίσεις. Τους κέρασες τον ήλιο
Και σε κεράσανε βουβό σκοτάδι.
Θλιμμένο τραγούδι σού ψέλνουν κι απόψε
οι σκοτεινές σιωπές τους,
Κάθε που σ’αγγίζω, αγγίζω αίμα.
Αίμα το δάκρυ που έπνιξε τις θάλασσες ελπίδας,
Αίμα κι ο λεκές που αφήσαν στις φωτογραφίες τους,
Αυτοί που ήρθανε μονάχα για να φύγουν.
Πολλά τα τρένα τους, άδεια τα βαγόνια –τι ειρωνία!
Κανένα δεν σταμάτησε για να σε χώσει στις ζεστές του τις αγκάλες.
Δεν σε τύλιξε η ανάσα τους κι ας ξεψυχούσες περιμένοντας
Να ζήσεις.
Ψιλή βροχή η ζωή και δεν γέμισε το ποτήρι σου νερό να ξεδιψάσεις.
Στα στήθια τους έκρυβαν οάσεις
Και σου στερούσαν τη δροσιά μιας στάλας.
Δεν ζήτησες ποτέ σου χείμαρρους μα βρήκανε τον τρόπο
Για να σου φορτώσουνε τις αδικίες ενός κόσμου
Που ούτε καν αναγνωρίζεις.
Καρδιά μου, αδειάσανε τον ουρανό απ’τ’αστέρια του,
Και σου τον φορτώσανε στους ώμους.
Κουράστηκες να ονειρεύεσαι τη μέρα που θα σκύψουν
Να φιλήσουνε τους πληγωμένους σου τους ώμους.
Κουράστηκαν οι προσευχές στα χείλια σου,
Και η φωνή σου φόρεσε φτερά για να ξεφύγει απ’τον πόνο.
Πόνο έσταζε το σώμα σου στο σχήμα του ιδρώτα,
Βράχηκε η τιμή κι ο εγωισμός σου.
Βράχηκε η στιγμή που περίμενες να μοιραστείς μαζί τους.

Βρεγμένη η στιγμή και την μοιράστηκες μαζί μου.
Γονάτισα να πλύνω τις πληγές σου και λιποθύμησε η ψυχή μου.
Δάκρυσε το πρόσωπο και σπάραξε η καρδιά μου.
Άπλωσα τα χέρια στις χούφτες μου να παγιδεύσω τα αστέρια.
Κι αφού δεν τα κατάφερα, έριξα στον γκρίζο σου ουρανό
Την ξεθωριασμένη αστερόσκονη που τη νύχτα φορούσα στα μαλλιά μου
Για να μη φοβάμαι στο σκοτάδι.
Φύσηξα μ’ όλη μου τη δύναμη κι ας μη γεμίσανε ζωή οι πνεύμονές σου.
Σου ‘δωσα να πιεις και το νερό που ‘χα φυλάξει
Γιατί έπρεπε την έρημο να διασχίσω.
Απέτυχα; Ποιος ξέρει!
Σ’αγάπησα... Το ξέρεις;

Αδικημένη Ύπαρξη, άκου με (δεν θ’αρθρώσω τ’όνομα σου, γιατί δεν ξέρω αν τ’αξίζω):
Αλήθεια είναι... Φοβήθηκα το ‘σ’αγαπώ’ μα θα ρίσκαρα για σένα την ζωή μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-05-2009