Η Ομορφιά της Καθημερινότητας

Δημιουργός: shadowman

Γραμμένο στις 28 / 05 / 09 ... Ποτέ δεν έχω νοιώσει καλύτερα από αυτές τις Μέρες. Δεν είμαι σε σχέση αρκετό καιρό & έχω ξεκουραστεί ψυχολογικά πάρα πολύ..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθε πρωϊνό ξυπνώ και με κάτι διαφορετικό,
το χθεσινό είναι παρελθόν παντοτινό.
Το θυμάμαι, μα δε μετράει μία,
το σήμερα λάμπει απ’το παραθύρι με την Ακακία.
Κοιτώ τη Θάλασσα, ήρεμη, να με καλεί,
μα υποχρεώσεις ουρλιάζουν στην κεφαλή.
Τρέχα, τρέχα ολημερίς,
που χρόνος να σκεφτείς.
Την ομορφιά του Κόσμου λησμονώ,
μα κάθε βράδυ, εικόνες τρέχουν στο μυαλό.
Αξίζει τούτη η ζωή,
χωρίς ανάσα να τη ζεις ;
Ξάφνου ο ύπνος βαθύς, χωρίς αιτία θαρρώ,
με πήρε απ’το χέρι.
Του ουρανού τις πόρτες ανοίγω,
και κατευθύνομαι ψηλά.
Εκεί όμως δε μπορώ,
ούτε λεπτό να μείνω.
Στ’αυτιά μου αντηχούν,
δυστυχία & πόνος, αυτά τα δυο αρκούν.
Γιατί τόσος μαρασμός στα όνειρά μου ;
Είμαι άνθρωπος καλός ,
δικαιοσύνη η λαλιά μου.
Το επόμενο πρωί,
σκοτάδι στην ψυχή.
Θες το όνειρο να βγήκε αληθινό ;
Το παραθύρι ανοίγω,
μα είναι νύχτα ακόμη.
Η ακακία έχει ζαρώσει,
σα να ζητά νερό ν’αναστηθεί.
Μια στιγμή, περνά από μπροστά μου,
μια λάμψη μαγική, πιο φωτεινή και απ’τον ήλιο το πρωί.
Είν’ ο Χρήστος, άνθρωπος χρυσός,
καλημέρα μου λέει και ανάβει ένα φως !!
Παράξενα γυρνώ στο σώμα μου να ειδώ
και λάμψη σα του Χρήστου,
την ψυχή μου μαρτυρώ.
Τότε τη σημαντικότερη απόφαση,
πιστεύω πως επήρα.
Ποτέ να μη χαθεί,
ετούτη η λάμψη απ’την ψυχή.
Γιατί αυτή είναι που κάνει,
τη μέρα τόσο φωτεινή .
Αυτή που θα φωτίζει τα όνειρά μου.
Ποτέ ξανά δε θα τρέξω,
χωρίς να απολαμβάνω
την ομορφιά της καθημερινότητας.
Μιας καθημερινότητας
τόσο ξεχωριστής ,
όσο η ίδια η Ζωή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-05-2009