Καλοκαιρινή ευτυχία

Δημιουργός: Αθηνά

Για την συνωνόματή μου που ζήτησε αισιοδοξία! αφιερωμένο εξαιρετικά! :)))

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ίσα μισή παλάμη μου τα χνάρια
στην αμμουδιά ολούθε σκορπισμένα
βλαστάρι μου, μαργαριτάρια
ψάρευα να σου φέρω βυθισμένα

Μια φωνή βαθειά μονολογούσε
"αγάπες μου εσείς μαυρομαλλούσες"
κι εσύ ερωτευμένη τον κοιτούσες
και όλο κοκκίνιζες σαν σε φιλούσε

Καρπούζι στη γωνιά μοσχοβολούσε
και τα τζιτζίκια του καναν καντάδα
μια παγωμένη ήρθε βυσσινάδα
ο ήλιος διψασμένος τη ζητούσε

Κόρναρε το καράβι και σαλπάρισε
και τα ανθρωπάκια όλο και μικραίναν
παράξενα τα πλοία και τα τραίνα
"μαμά γιατί το πλοίο τώρα χάθηκε;"

Δεν ξέρεις ότι η γη είναι στρογγυλή
πόσο αιματοβαμμένος ο φλοιός της
κι εσύ αγγελούδι μου το φως της
όσο πλησιάζει η αιώνια απειλή

Πέφτει ο ήλιος, έρχεται η δροσιά
και τώρα μια ζακέτα όλοι ζητάμε
η κάποια αγκαλιά που αγαπάμε
για να περάσει η νύχτα στα ζεστά

Έπεσα στα μεγάλα μπράτσα σου
με ασφάλεια με τύλιξες σφιχτά
ήρθε και χώθηκε και μια μπουκιά
να πάρει λίγα από τα χάδια σου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-05-2009