Ευ

Δημιουργός: απλώς

θέλω το κομμάτι του εγκεφάλου σου που θα ερεθιστεί διαβάζοντας αυτούς τους στίχους..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποια ποίηση αγγίζει τα βάθη της ψυχής;
ποια μορφή σου ψιθυρίζει τα μυστικά της βροχής;
Είν' ο Θάνατος γλυκός, Μοναξιά πικρή;

Ποιο κομμάτι σου θυμίζει περασμένα μεγαλεία;
ποιο κρεβάτι σου γκρεμίζει τα χαμένα σου αστεία;
Είν' η Σκέψη μπερδεμένη ή ο Πόνος σου βαρύς;

Τα όνειρά μου δαίμονες στο κρύο,
τα οράματά μου αδύναμο θηρίο
Με αποπαίρνουν και με διώχνουν μακριά
τ' αστέρια λιώνουν και μου κλέβουν τη σκιά

Το παραμύθι που μου διάβασε μια φίλη
με πληγώνει και μου τρώει γλυκά τα πικραμένα χείλη,
με μαλώνει η φωνή της μα το βλέμμα τ' αδειανό

μού 'βαλε σκέψεις που σκοτώσαν τα πιο όμορφα όνειρά μου
και τα χείλη μου μαλώσαν και χωρίσαν την καρδιά μου.
Δε μ' ακούς όταν σου λέω ότι έχω ερωτευθεί

Και η καρδιά μου χαμένη στο αντίο,
μιά άδεια ματιά σου θλιμμένο προσωπείο
Χαμογελάω μα είσαι τόσο μακριά
και ξεγελιέμαι από μαύρα ξωτικά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-12-2003