Θα ζήσω

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Περσινά συναισθήματα.. καληνύχτα παιδιά !...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα ζήσω μια ζωή μες στην απόγνωση
Στη μαύρη του κενού απελπισία
Με έφτυσε του έρωτα η πρόγνωση
Κι απέτυχε οικτρά η ευθανασία...

Θα ζήσω μοναχά για να παινεύομαι
Πως κάποτε δειλά σε αγαπούσα
Θα ζήσω μοναχά για να πλανεύομαι
Πως ήμουνα στα χρόνια σου παρούσα...

Θα ζήσω για να γεύομαι την πίκρα σου
Κι εκείνον τον αστείρευτο καημό σου
Θα ζήσω.. παριστάνοντας.. την προίκα σου
Σε τούτον τον ακράτητο λυγμό σου...

Θα ζήσω μοναχή.. με την ανάσα σου
Ρουφώντας της σιωπής σου το μεδούλι
Θα ντύνομαι ιέρεια.. στα ράσα σου
Να παίζω με τον Χάροντα κρυφτούλι...

Θα ζήσω για να γένω η Σαχάρα σου
Στην έρημο μιαν όαση να ψάχνεις
Ανάγκες θα φυτεύω στη λαχτάρα σου
Και νύχτες ιδρωμένες θα αδράχνεις...

Θα ζήσω μες στην άγρια την φάτνη σου
Ελπίζοντας να γένεις ο Χριστός μου
Στα κρύα.. θα μοιράζομαι την πάχνη σου
Τι είσαι ο μισός ο εαυτός μου...

Θα ζήσω καλοκαίρια μες στη λαύρα σου
Σκοτώνοντας τον ήλιο σου τα βράδια
Θα γένω εξουσία μες στα σπλάχνα σου
Γυρεύοντας τ' ανήμερά σου χάδια...

Θα ζήσω σε Χειμώνες απροσπέλαστους
Γυμνή να κατοικείς την αντοχή μου
Θ' ανοίγομαι σ' ορίζοντες αγέλαστους
Να πίνεις απ' το σώμα την ψυχή μου...

Θα ζήσω σ' ένα σύννεφο.. δακρύζοντας
Στον κήπο σου ν' ανθίζουν τα λουλούδια
Θα ζήσω μες στα πέλαγα.. αφρίζοντας
Σαν κύμα μεθυσμένο με τραγούδια...
...
Θα ζήσω.. να φωτίζω τις σπατάλες σου
Στα γκρίζα της αγάπης τα πορνεία
Θα ζήσω.. να μαζεύω τις σκυτάλες σου
Στην άπληστη των "θέλω" σου πορεία...
...
Θα ζήσω.. για να λιώνω μες στην σκέψη σου
Θα ζήσω.. κι ας με λένε πεθαμένη
Θα ζήσω.. σαν βασίλισσα στην στέψη σου
Στο άγιο σκοτάδι σου ταγμένη...




6-7/4/2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-05-2009