Αστέρι και φεγγάρι μου ασημί

Δημιουργός: Angela_MP

Λίγο δύσκολο να το εξηγήσω...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αστέρι και φεγγάρι μου ασημί
και γιασεμί της φτωχικής αυλής μου,
στο 'πα
Μ'άραγε μ'άκουσες ποτέ;
Πάντα οι άνθρωποι πονάν κι ας αγαπούν
-Κάνουνε στάχτη την καρδιά
και την αγάπη όπλα

Φωτιά μου με τα μάτια τα χρυσά
Και πρώτη της αυγής δροσοσταλίδα
-είδα
Μα εσύ δεν κοίταξες ποτέ!
Να δεις ανθρώπους που γελάνε κι ας πονούν
Κι άλλους, σελίδα να γυρνούν
Κι ας χάσαν κάθε ελπίδα

Τώρα αστέρι μου, φεγγάρι, γιασεμί
Τρελλή φωτιά, σταγόνα απ'τις βροχές μου
Πες μου
Γιατί δεν μ'άκουσες ποτέ;
Θα 'σουνα μάλλον ένας άνθρωπος κι εσύ,
μα χάθηκες! Ζωή μισή
νερό απ'τις πληγές μου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-06-2009