Πόσο νοστάλγησα

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΠΟΣΟ ΝΟΣΤΑΛΓΗΣΑ


Πόσο νοστάλγησα να’ρθω, ξανά στα περασμένα
στα χρόνια της αγάπης μας, που μείνανε κρυμμένα.
Ο ήλιος πάντα βγαίνει το πρωί κι η μέρα πάντα χαράζει
μα στης καρδιάς μας τα στενά, αίμα πικρό λιμνάζει.
(Ρ)
Όρκοι και τάματα ψυχής, εικόνες μεθυσμένες
ψάχνουν υπόστεγα στοργής, σε θύμησες χαμένες.
Η δύναμη τους, ένα φως, που λούζει τις ζωές μας
μα το γιατί ακολουθεί, αιώνια τις ψυχές μας
τις ταπεινές ψυχές μας!

Ακρογιαλιές και δειλινά, φεγγάρια μου γεμάτα
πως φεύγοντας μου πήρατε, ζωή γλυκιά και νιάτα;
Πόσο νοστάλγησα να πιω και πάλι τα φιλιά σου
και μεσ’ το καταχείμωνο, να ψάξω τα’ άρωμα σου.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-06-2009