Η θεωρία των ιδεών

Δημιουργός: χρήστος

βαρύ για πρωί αλλά...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η θεωρία του μέγα διδασκάλου, του Πλάτωνα
-«η θεωρία των Ιδεών» – μεγάλη μου έκανε εντύπωση.
προσπάθησα να την εκλαϊκεύσω,
μες το μυαλό με λόγια απλά να την επαναλάβω
πετώντας τα περιττά φιλοσοφικά της βαρίδια
και να τα τρία στάδια της σκέψης:

Στάδιο πρώτο:
«ότι βλέπεις, δεν το βλέπεις
κι ότι ακούς, δεν το ακούς στ' αλήθεια,
κι ότι οσμίζεσαι και ψαύεις και γεύεσαι
όλα είναι ψέματα, ψέματα φριχτά,
απεικάσματα, -λαϊκιστή αντανακλάσεις-
των Ιδεών.

Στάδιο δεύτερο
εκείνες πάλι αέρινο έχουν σώμα,
την ύλη στερούνται και τα πάθη της,
και το σπουδαιότερο μονάχα αυτές
γνωρίζουν την κρυστάλλινη, αδαμάντινη αλήθεια… »

στάδιο τρίτο
« σε δανεικό εγκαταβιώνεις σώμα
και η ψυχή σ' αυτό εγκλωβισμένη βρίσκεται
και δέσμια. μα δε θυμάται τίποτα
απ' την ουράνιά της περιπλάνηση
προτού στο σώμα σου εγκατασταθεί.»

μου φτάνει αυτό, δεν πάω παραπέρα
πάντοτε μα σαγήνευε η ιδέα ότι σε σώμα πρόσκαιρο,
προσωρινά οικώ,
ότι είμαι απλά μια αντανάκλαση ιδέας.

Αναρωτιέμαι: μήπως στων ιδεών τον κόσμο
ακόμα περιφέρομαι; - συχνά το σώμα μου
αλήθεια δεν αναγνωρίζω-
μήπως όσα με τις αισθήσεις μου αντιλαμβάνομαι
όλα απεικάσματα κι αντανακλάσεις είναι;

Και αυτό το σώμα, μέσα του που ζω,
όταν γλυκά στη λήθη εναποθέσω,
με μυρωδιές από ανθούς θερμοκηπίου,
σε νέο ίσως εγκλωβιστώ ένα σώμα
-ίσως και με όψη ωραιότερη-
που να ανέχεται περισσότερο
το βάρος της ψυχής μου…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2005