Μαζεύω ήλιο

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Η ιστορία αφορά έναν ακόμα
είν' η ελπίδα που φυτευεται στο χώμα
μαζεύω ήλιο είχε πει..για τον καρκίνο
το καίω το άτιμο ...εγώ δεν σας αφήνω...

Εκεί την άκουσα απ' τα μάτια του μια ανάσα
στον ύστερο ψυχρό χαιρετισμό
άλλος τις γύρισε τις σκέψεις του τροχιά
τα χείλη εκείνου έχουν σφραγίσει οριστικά

Το καίω το άτιμο..το μέτραγε για αδύναμο..
καυτηριάζω από τη ρίζα το κακό
αυτοί οι γιατροί με τη χημεία τους μ' αχρήστεψαν
ανοίξαν τρύπες στο κορμί μου ..πάνω ασκήτεψαν...

Μα εδώ στο φως ..αν θα σταθώ..εδώ αδελφέ μου..
θα φύγει σήμερα η οργή και οι πληγές μου
σε μια βδομάδα θα ' χουν κλείσει θα σε βρω..
στο καφενείο..τώρα φύγε..έχω σκοπό..

Σε δύο μέρες χτύπησ' η καμπάνα
μάζεψε ήλιο και μελάνιασε η όψη του
στο καφενείο ήπιαν κονιάκ για την ψυχή του
μια μοίρα γης...μια χούφτα τόπος η ζωή του..[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-06-2009