Αναμνήσεις

Δημιουργός: Αρλεκιν

Δεν είμαι σίγουρος που μπορεί να ταξινομηθεί οπότε...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τι να σου κάνουν, τα τραγούδια μου, καρδιά μου
και τα στιχάκια, των νεκρών ή των τρελών;
Μια κρουαζιέρα, να σε πάω, στη θάλασσά μου,
αυτή που κρύβεται, στα βάθη των ψυχών.

Μ' ένα καράβι, από ανάμνηση χτισμένο
και με πυξίδα, φτιαγμένη από ουρανό,
τον κόσμο, άσε πίσω ξεχασμένο
και κάνε, τ' όνειρό σου, αληθινό.

Και θα σου μάθω πως να δεις
και πως ν' ακούσεις,
μες' απ' τα μάτια τ' ουρανού,
και τα αφτιά του ωκεανού.

Τα κύματα μέσα στο δάσος,
τα δέντρα μέσα στο βυθό,
πως η ζωή θυμίζει κάπως,
ένα τραγούδι αλλοτινό.

Κι αν μείνει τίποτα, μετά το τέλος της αλήθειας,
θα σ' οδηγήσω, ως τα πέρατα του νου.
Εκεί που τίποτα δεν είναι απλή συνήθεια
και συνεχίζει ως το τέλος τ' ουρανού.

κι όλα τελειώνουν ξαφνικά.
Με ένα κρότο κι ένα φως.
Μα το τι έρχεται μετά,
το ξέρει μόνον ο Θεός.

Και θα σου μάθω πως να δεις
και πως ν' ακούσεις,
μες' απ' τα μάτια τ' ουρανού,
και τα αφτιά του ωκεανού.

Τα κύματα μέσα στο δάσος,
τα δέντρα μέσα στο βυθό,
πως η ζωή θυμίζει κάπως,
ένα τραγούδι αλλοτινό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-06-2009