Τ'όνομά σου

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τ’όνομά σου έγινε λέξη ανείπωτη ανήκει κιόλας σε γλώσσα μυστική
Σε λίγο δεν θα πρέπει να προφέρεται παρά με προφυλάξεις μαγικές
Σαν ρήμα ερμητικό μήπως και φθαρεί ή μιανθεί
Σε μάταιες επικλήσεις πρόχειρες και βιαστικές

Ανήκεις τώρα στις φωνές της μέρας και της νύχτας σ’αλφαβητάρια της σιγής
Μπήκες σε χώρους που πλάθει η μνήμη με απίθανα στοιχεία
Σ’αυτούς ξενοδοχείται πια η μοίρα της νέας μου κι ασύλληπτης ζωής
Εκεί στήνεις καινούργια κι αόρατη κατοικία

Σ’αισθάνομαι κρυμμένη μες στη ψυχή μου
Πίσω απο μύριες οπτασίες που σε προδίδουν με πτυχώσεις ιλαρές
Σ’αναζητώ οπως την θρυμμένη αντοχή μου
Που με τα θρύμματα της πλάθει του θανάτου τις πνοές

Δεν σε βρήκα ακόμα μες στου ύπνου τις στοές
Δεν σε βρήκα μες στις στέρνες του ονείρου δεν σ’αντάμωσα πουθενά
Μα είσαι παντού,νύμφη διαλεχτή σ’όλες τις αειπάρθενες στιγμές
Ρίγος στ’άναρθρα χείλη,στ’άμνημο μάτι που τη ζωή ξαναμετρά

Ξυπνήστε φάσματα της ηδονής,του σώματος θεοί
Τα νεύρα σας τεντώστε ,εγερθείτε πρόσωπα δακρυσμένα της στοργής
Πλάστε τις κρήνες της αγάπης απ’το βλέμμα πούχατε αρνηθεί
Και σύ αγαπημένη που μ’έσωσες απ’το θάνατο δίδαξε μου τώρα και την αξία της ζωής

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-06-2009