Το μοναχικό σύννεφο

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Και είπε το σύννεφο:δε κλαίω,δε θα κλάψω
απλά,θα φύγω μακριά και θα ξεχάσω
θα τρέχω ανέμελα σε νέους ουρανούς
δε θα γυρίζει πιά σ'εκείνη ο νους.

Περνάει θάλασσες,στεριές,περνάει ηπείρους
τη γη εκατό φορές κάνει σε γύρους
κουράστηκε κι'είπε κι'αυτό να ξαποστάσει
να βρει τον ήλιο μιας μικρής και να αράξει.

Μιά ηλιαχτίδα ερωτεύτηκε και φίλησε
με γκρίζο χρώμα και σκοτάδι όμως τη τύλιξε
πονάει αυτή, που δε μπορεί πια να το σώσει
δε καταφέρνει στη καρδιά του να τρυπώσει.

Και είπε το σύννεφο:δε κλαίω,δε θα κλάψω
απλά,θα φύγω μακριά και θα ξεχάσω.
Και έτσι στον ουρανό ξανά τρέχει και τρέχει
γιατί καμμιά τη συννεφιά του δεν αντέχει.

Στον ουρανό πάντα μονάχο ταξιδεύει
κι'ούτε ζητάει,ούτε τίποτα γυρεύει
μα μερικές φορές που σταματάει να τρέχει
θυμάται αυτή και ξεκινάει να ψιλοβρέχει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-06-2009