Διαβρωμένες Εμπειρίες

Δημιουργός: rock sugar, Ελένη

μην απαρνηθείς...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]

Θα σταθώ σε μια σου φράση:
‘’δε μ’αρέσουν οι μαύροι κύκλοι μου, μ’ασχημαίνουν’’.

Ξέρεις κάτι όμως; Εγώ λατρεύω τους μαύρους σου κύκλους!
Είναι το στοιχείο που ομορφαίνει το πρόσωπό σου
κλέβοντας λίγο ουράνιο τόξο από την ψυχή σου.
Είναι το δέρμα σου που διαβρώθηκε από καυτά δάκρυα.
Άλλοτε χαράς, στεναχώριας, πίκρας, πόνου, αβάσταγης νοσταλγίας,
πολλών γιατί, αμέτρητων κενών, επιθυμιών, προσταγών, στοχασμού,
πίστης, ταξιδιάρικων στιγμών, εφιαλτών μα και ονείρων.
Αλλά με δάκρυα πάντα καυτά. Όπως ζεστασιά βρίσκει κανείς
και στα ενδότερά σου. Και μη θαρρείς πως είναι αλμυρά τα δάκρυά σου.
Η γεύση γλυκαίνει τη γλώσσα, πικρίζει λίγο στην άκρη.
Και μη ξεχνάς μοναδικέ μου άγγελε.
Οι μαύροι κύκλοι σου είναι το χαλί που πατά με την αγιοσύνη του
το βλέμμα σου. Αυτά τα καστανά μάτια, που στο φως του ήλιου
με χαϊδεύουν με τις ανταύγειες τους και στο σκοτάδι με βρίσκουν,
με παίρνουν απ’το χέρι και μ’αγκαλιάζουν. Σαν το παιδί που δεν ένιωσε
αγκαλιά στοργική. Μια διόρθωση, σβήσε το ‘’σαν’’ .

Μην απαρνηθείς ποτέ τους μαύρους σου κύκλους .
Μην απαρνηθείς τις εμπειρίες σου.
Τους συνταξιδιώτες σου σε κάθε μακρινό προορισμό.
Στα Τάρταρα και στα Ουράνια.

Κοιμήσου τώρα, κι εγώ θα σου φιλήσω τα βλέφαρα.
Θ’αγγίξω με το βλέμμα μου το δικό σου.
Και με την πρώτη καλημέρα του ήλιου
θα κοιτάξουμε μαζί τον καθρέφτη του κόσμου μας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-06-2009