Η δακρυσμένη δροσοσταλίδα

Δημιουργός: rosestar, Ελευθερία

16/6/2009 ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=red][B]Η ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΗ ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΑ[/B][/color]

[color=purple]Η νεαρή Μαρλίν θαύμαζε πάντα τις μικρές σταγόνες βροχής που στόλιζαν τα ευωδιαστά πολύχρωμα λουλούδια των αγρών. Δεν ξεχώριζε ποτέ τα άνθη του κήπου και των χωραφιών, για εκείνη ήταν όλα το ίδιο όμορφα και μοναδικά. Στάλες βροχής, ξεδιψούσαν τα ηλιοκαμμένα πέταλα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Δάκρυα, αργά που έβρεχαν τα ρόδινα μάγουλά της και κυλούσαν πονεμένα, μουσκεύοντας την λευκή της επιδερμίδα. Αγνάντευε ώρες τη θάλασσα που φοβόταν πολύ και ας τη θαύμαζε αρκετά. Δισεκατομμύριες σταγόνες νερού έπλασαν έναν απέραντο ωκεανό ονείρων και εκείνη κολυμπούσε στα άπατα βαθιά νερά.
[I][B]"Τί είναι το δάκρυ και τι η δροσοσταλίδα"; [/B][/I] Αναρωτιόταν και μόνη έδινε πάντα απαντήσεις στον μοναχικό της εαυτό.
" [B]Δάκρυ, είναι σταγόνα αλμυρού νερού στη γεύση, [I][B]σαν εκείνη της γαλάζιας θάλασσας που στεγνώνει το νεανικό πρόσωπο και κάποτε στερεύει η δεξαμενή της καρδιάς, κάνοντας απλώς [/B][/I]ψιθυριστές ευχές. Δροσοσταλίδα, είναι αίσθηση λυτρωτική και παραμυθένια". [/B][/I]Αληθινή μόνο στα απτά παραμύθια που δεν γεύτηκε ποτέ.
Μια γοργόνα του βυθού βρήκε πεταμένη στην αμμουδιά μία σελίδα με γράμματα καλλιγραφικά από το μυστικό ημερολόγιο της Μαρλίν. Ο άνεμος έσκισε τη σελίδα σαν να ήθελε να μεταφέρει τον ψυχικό κόσμο του κοριτσιού στο μυστήριο της θάλασσας.
Ένα απόσπασμα με κίτρινο μελάνι σαν τα δάκρυα λεμονιού, ανέφερε τα εξής:

"[I][B]Αφήστε με να ζω σε έναν κόσμο παραμυθένιο και ονειρικά πλασμένο, να αγγίζει την ατίθαση καρδιά μου, που θέλει να γεύεται την αύρα των παραμυθιών, τα χρώματα και τις γυαλιστερές εικόνες, τους πρίγκιπες και τις πριγκίπισσες σε παλάτια μυθικά που δεν υπάρχει προστυχιά.

Αφήστε με να αγναντεύω τον γαλάζιο ουρανό, την γαλάζια θάλασσα που φοβάμαι να κολυμπώ, που κάποτε παραπάτησα και παραλίγο να πνιγώ.

Αφήστε με να γεύομαι το άρωμα των τριαντάφυλλων που τόσο αγαπώ.
Πάντα ήμουν ονειροπόλα και δεν αισχύνομαι για αυτό".[/B][/I]

Η γοργόνα δάκρυσε διαβάζοντας το γράμμα της Μαρλίν και επέστρεψε λυπημένη στο υδάτινο βασίλειό της.[/color]


[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.

Ελευθερία 24 ετών[/B][/color]



Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-06-2009