Ανασεμιά μου

Δημιουργός: ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ, VOULA

Κάθε σταθμός της διαδρομής μας είναι πολύ πιο σημαντικός αν στο λιμάνι δεν είμαστε μόνοι.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανασεμιά μου

Nέα λιμάνια μονάχα να καίνε
έρημοι ναύλοι αυτό να λένε
ανάσταση ξένη στα πεπραγμένα
με ταχογράφο καταγραμμένα
είσαι τα πάντα εσύ για μένα
να μοιραστώ πόνο και αίμα
στα όνειρά σου να ζωντανέψω
κάθε σου δάκρυ να το ψαρέψω
την ηλιαχτίδα να σου χαρίσω
νέο παλάτι εγώ να χτίσω
ξέρω φοβάσαι νάρθεις κοντά μου
σφυγμοί πληθαίνουν μες την καρδιά μου
νερό ποτάμι χείμαρρος γίνε
στην αγκαλιά μου έμπα και μείνε
βροχή από μέλι σε παρασύρει
κάθε τι άλλο το αποκλείει
είναι η μέλισσα μες το κουκούλι
τρυγάει ρόγα από σταφύλι
μείνε κοντά μου να με ζεσταίνεις
μέσα στα χάδια σου να με τρελαίνεις
σου το ζητάω κάντο για μένα
να ζωντανέψεις κάθε μου βλέμμα
η νύχτα να έχει όλο το πνεύμα
δίπλα να κάτσεις με ένα νεύμα
φλύαρος νάσαι θεός μικρός μου
να σε θωρήσω απλώς εμπρός μου
λιόχαρος δρόμος για τη ζωή μας
λάφι να κάνεις κάθε πνοή μας
μοσχοβολιά μου ανασεμιά μου
λάφυρο νάσαι ψυχή δικιά μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-06-2009