Χαμένο το τοπίο της καρδιάς

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Όταν οι ήλιοι χάνονται και οι καρδιές κρυώνουν, πες μου οι λίμνες των ματιών με ποιο κερί στεγνώνουν;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Χαμένο το τοπίο της καρδιάς [/B]

Χαμένο το τοπίο της καρδιάς
στη λίμνη των ατέρμονων δακρύων,
μ’ ένα ραβδάκι λογικής και λησμονιάς
ψάχνει να δέσει την ψυχή με το αντίο...

[B]Πώς να κρεμάσω τόσα όνειρα στ’ αγέρι
πώς να καρφώσω στην καρδιά μου το μαχαίρι;
Κι’ ύστερα φως μου, σε ποιον ήλιο θ’ ακουμπώ,
άμα δεν έχω πια εσένα ν’ αγαπώ;[/B]

Χαμένη μες στο γκρίζο του καπνού
το κύμα που με δέρνει αγναντεύω,
στάζω το δάκρυ στο γαλάζιο τ’ ουρανού
κι’ όσο σε χάνω, άλλο τόσο σε γυρεύω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-06-2009